ăнран яр, изумить, лишить сознания; с ума свести; замаять, измучить. КС. Ăнтан яр, замаять. БАБ. Ĕлĕк вăл киреметсем пирĕн ялсене ăнтан-кăна янă, тет: патĕнче ĕçлеме çук-чĕ, тет; вăрçма çук-чĕ, тет: çиччас тытаччĕ, тет те, чирлетсе чут вĕлермес-чĕç, тет; чӳклесен тин чĕртеччĕ, тет; чӳкле пĕлмесен, вĕлерсе те пăрахаччĕ, тет. В старину, говорят, та киреметь только сводила с ума наших деревенских: нельзя, было около нее ни работать, ни ругаться; она сейчас, поражала болезнями чуть ли не до смерти; болезнь проходила лишь после жертвоприношения; если не умели принести жертву, то пораженные умирали. || Etiam de concubitu dicitur, cum femina in coeundo tanta afficitur voluptate, ut paene animo deficiatur. N. Вăл япала (concubitus) ăнран та ярать.
Çавăн пекех пăхăр:
Ăнтăрски ăнтăх ăнтавăш ăнтан кай « ăнтан яр » ăнтар Ăнтимĕр Ăнтимĕр кукри ăнтра ăншăрт